ในกลุ่มชาวอินเดียที่อพยพเข้ามาอยู่ในประเทศไทยมีผู้นับถือศาสนาซิกข์จำนวนหนึ่งรวมอยู่ด้วย พวกเขาแต่งตัวแตกต่างไปจากคนอื่น คือ มีผ้าโพกหัว สัญลักษณ์ของชาวซิกข์มีอยู่ ๕ ประการ คือ ไม่มีการตัดผมตลอดชีวิต มีกำไลมือเพื่อระลึกถึงพระเจ้า มีหวี ต้องใส่กางเกงในมีความยาวเหนือเข่า ๔ นิ้วเพื่อความสะดวกในการปฏิบัติงาน มีดาบสั้นเพื่อป้องกันคนที่มาทำร้ายคนปฏิบัติธรรม ชาวซิกข์ถือว่า คัมภีร์ของเขาเป็นคำสอนของพระเจ้าซึ่งมีองค์เดียวเน้นความภักดีต่อพระเจ้าและการปฏิบัติตามคำสอนพระเจ้าอยู่ในใจคนแต่อาจมองไม่เห็นเพราะกิเลสที่บังไว้
ชาวซิกข์ในประเทศไทยมีสมาคมศรีคุรุสิงหสภา มีวัดซิกข์ และมีการจัดการศึกษาให้เยาวชน การบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ตั้งสุขศาลาให้การรักษาพยาบาลฟรีมีที่สงเคราะห์คนชราและมีโรงทานสำหรับคนทั่วไป ลักษณะสำคัญอีกประการหนึ่งของชาวซิกข์ คือ ปฏิเสธการถือชั้นวรรณะแม้ว่าส่วนใหญ่ที่อยู่ในประเทศจะเป็นพ่อค้าขายผ้า แต่ก็สามารถประกอบอาชีพที่สุจริตต่าง ๆ ได้ และไม่รังเกียจคนที่แตกต่างไปจากตนเอง